مطالعه بهره وری در بانکداری اسلامی- بانک کشاورزی

فهرست مطالب

۱- مقدمه ۳

۲- ادبیات تحقیق‏ ۶

۳- روش تحقیق ۸

۴- بحث و بررسی ۹

الف- رویکرد واسطه‏گرى تعدیل یافته‏ ۹

- دیدگاه اقتصادى (حالت اول) ۱۱

اندازه‏گیرى نهاده‏هاى بانک کشاورزى‏ ۱۱

نهاده دارایى‏هاى ثابت (سرمایه) ۱۲

نیروى کار ۱۴

ب-  رویکرد تولیدی ۲۶

‏ ۲۶

ج- رویکرد واسطه‏گرى ۲۷

اندازه‏گیرى نهاده‏هاى بانک ‏ ۲۷

اندازه‏گیرى ستانده‏هاى بانک ۲۷

۵- نتیجه گیری و ارائه پیشنهاد ۲۹

فهرست منابع ۳۵

۱- مقدمه

در دنیای امروز میزان بهره‏گیرى مطلوب و بهینه از منابع و امکانات موجود در جهت نیل به اهداف اقتصادى یکى از معیارهایى است که درجه توسعه‏یافتگى جوامع را نمایان مى‏سازد. بهره‏ورى در استراتژى توسعه اقتصادى کشورها، امروزه جایگاه ویژه‏اى پیدا کرده است، به گونه‏اى که هم در سطح خرد و هم در سطح کلان تمامى گروه‏هاى مختلفى که در ارتباط با مسایل اقتصادى قرار دارند و انگیزه‏هاى رشد و ترقى را در فکر مى‏پرورانند، توجه خاصی بدان دارند.

 بهره‏ورى به عنوان معیار بهبود وضعیت اقتصادى هم در مؤسسات تولیدى و خدماتى و هم در سطح فعالیت‏هاى بخش‏هاى مختلف اقتصادى و کل اقتصاد، مورد توجه قرار دارد. برخلاف معیار سود که تا مدت‏ها تصور مى‏شد نشان‏دهنده کارآیى و عملکرد مثبت یک واحد تولیدى و خدماتى مى‏باشد، در حالى که تحت تأثیر شدید قیمت‏هاى کالاهاو خدمات قرار دارد، بهره‏ورى به دور از نوسانات قیمت در بازار، قدرت انعکاس واقعیات و درجه موفقیت واحدهاى تولیدى و خدماتى را دارا مى‏باشد. اهمیت بهره‏ورى در افزایش رفاه ملى، امروزه، به طور عام پذیرفته شده است. تمام فعالیت‏هاى انسانى از بهبود بهره‏ورى منتفع مى‏گردد. افزایش در محصول ناخالص ملى (GNP)، بیش‏تر بر اثر بهبود در میزان بهره‏مندى مطلوب از منابع به وجود مى‏آید، تا به کارگیرى کار و سرمایه اضافى. همچنین افزایش بهره‏ورى مستقیماً بر سطح زندگى مؤثر است، زیرا سهم مشارکت گروه‏هاى ذى‏نفع از دستاوردهاى حاصل از بهره‏ورى چنانچه توزیع صحیحى انجام گیرد در رفاه اجتماعى تأثیر قابل ملاحظه‏اى خواهد گذاشت.

در میان دستورالعمل‏هاى شرعى دین مقدس اسلام به تعالیمى برخورد مى‏کنیم که تا حد زیادى مفهوم بهره‏ورى را در ذهن متجلّى مى‏سازند. به عنوان مثال می توان از این تعالیم نام برد: نهى از اسراف و تبذیر، حقوق افراد نسبت‌به یکدیگر، ناظر بودن خدا بر اعمال،  اعتقاد به معاد، احکام مربوط به زمین‏هاى بایر، مساوى‌نبودن دو روز یک مسلمان،  نهى از کفران نعمت،  اهمیت رشد و توسعه.